Görsel Roman Forumları

Ever17 epey uzun süre önce, epey uzun süre oynadığım bir VN, ilk göz ağrım diyebilirim. Belki bundan, belki de bilimkurguya bayılmamdan dolayı en sevdiğim VN'dir. Bu yüzden yazım objektiflikten uzak olabilir, oyunu beğenmezseniz bana kızmayın. Neyse, epey bilindiği halde forumda görmediğim için kendimi bunu yazmakla borçlu hissediyorum.

KID adlı şu an batmış firmanın meşhur Infinity serisinin ikinci oyunu. İlk olarak 2002'de Dreamcast'a çıkarılmış. Peşinden PS ve PC portları gelmiş. En sonunda İngilizce sürümü Hirameki International tarafından yayınlanmış. Kendisi şuan varolmadığı için oyunun orjinal sürümünü almak imkansız gibi bir şey, 200 dolara açık arttırma sitelerinde var galiba. Herneyse, daha bir ay önce Chaos Head ve Steins Gate'den tanıdığımız 5pb tarafından yeniden yapımı piyasaya sürüldü.




Oyun, Takeshi Kuranari adlı ana karakakterimizle(aslında ana karakter yerine protagonist demem doğru olur) su altı eğlence parkı LeMU'ya varmamızla başlıyor. Takeshi, liseli anime çocuğu karakterini biraz andıran, ama oyuncunun rahatlıkla adapte olabildiği bir karakter. Bir süre sonra ikinci ana karakterimiz Kid'le tanışıyoruz, isminden anlaşılacağı gibi kendisi hakkında hiçbir şey bilmeyen bir çocuk. İlk bölümü Takeshi ve Kid arasında dönüşümlü olarak oynuyoruz. Ama oyunun asıl rengi girişten sonra ortaya çıkıyor. LeMU, yapay bir ada ve altındaki 3 su altı katından oluşuyor. Kaza sonucu katlardan biri su altında kalıyor ve diğer iki katta grubumuz hapis kalıyorlar. Daha fazla spoiler vermemek için gerisini anlatmayacağım.




VN'nin diğerlerinden ayrılan en önemli noktalarından biri farklı iki karakteri yönetebilmemiz. Bu olayı Soul Link ve Ef serisinde de görmüştüm ama en iyi uygulanan bence bu, senaryoyla harika bağdaştırılmış. Hangi karakteri seçeceğimizi oyunun başındaki bir seçimle seçiyoruz. İki karakter de farklı kişiliklere sahip ancak biz ikisini oynarken de rahatlıkla empati kurabiliyoruz. Her yolda farklı bir zevk veren Shirou gibi değil de, aynı karakterin iki yönüyle oynuyoruz gibi.



Her ana karakter için iki heroine düşen oyunumuzda 5 yol ve 3'ü kötü 8 son bulunmakta. Heroine'ler biraz klişe gelebilir ilk, ama karakterleri derine indikçe o kadar da klişe olmadıklarını anlıyoruz. Oyunun tüm sırlarının açıklandığı gerçek son(true ending), 4 normal sonu bitirince açılıyor. Zaten oyunun en büyük kusuru bu 4 sonu bitirene kadar aynı sahneleri en az iki kere izlememiz. Bir yerden sonra sıkıcı hale geliyor. Hatta bir saklambaç muhabbeti vardı ki oyunu bırakacaktım. Neyse, gerçek son hayatınızda bilimkurgu adına görebileceğiniz en iyi hikayelerden biri. Öncesinde harcayacağanız en az 20 saate kesinlikle değer. Tamamen arapsaçına dönen senaryonun nasıl da anlaşıldığını görünce şaşıracaksınız, mantık hataları bulduğunuzu düşünecek ve en sonunda hata falan olmadığını anlayacaksınız(bana böyle olmuştu).



Teknik yönlere geçelim: 2002 gibi tarih için gayet iyi çizimleri var. Oyunun çoğunda gördüğümüz sprite'lar ortalama kalitede ise cg'ler ve arkaplanlar gayet iyi çizilmiş. Bazen ara video ayarında animasonlar da görüyoruz. Müziklere gelince, oyunun karakterlerle pek verilemeyen atmosferini bana veren müzikler oldu. Özellikle açılışta çalan şarkı gayet güzel, main theme diyebileceğimiz Karma adlı melodi ise harika. Son olarak seslendirmeden bahsedeyim; ana karakterler bazı sahnelerden seslendirilirken genel olarak seslendirmesiz. Heroine'ler için konuşacak olursam, seslendirmeler cidden iyi. Ünlü veya en azından artık ünlenmiş seiyuular rol alıyor(Yu Asakawa ve Kana Ueda aklıma gelenler).



Yazımı özetlersem, ilk bakışta macera gibi görünen, ama derin felsefik mesajlar ve muhteşem bir konu taşıyan VN var karşımızda. Teknik olarak ortalamanın üstünde. Aslında hafif dili-berbat İngilizcesi-hentai içermemesi(oynamaktan vazgeçtiniz değil mi?) sebebiyle VN oynamaya başlayanlar için rahatlıkla önerebilirim. Eğer duygusal KEY, epik Type-Moon, 007th eserlerine hayransanız ya da deneyimliyseniz biraz çocuksu gelebilir.

Linkler:
vndb: http://vndb.org/v17
Wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Ever_17:_T ... f_Infinity
Çözümler: http://www.gamefaqs.com/pc/931349-ever- ... inity/faqs

Öncelikle gayet güzel bir inceleme olmuş (benimkilerden güzel olmasın ) bizimle paylaştığın için teşekkürler .

İlk olarak ilk eklediğin resimde problem var galiba bende açılmadı ama önemi yok .

İkinci olarak bir sorum var. Bu infinity serileri bibirleriyle bağlantılı mı ya da ne derecede bağlantılı, mesela bazı karakterleri aynı mı yoksa hikayeler birbirinin devamı şeklinde mi?

Son olaraksa bazı görsel romanlarda (özellikle ciddi bir yapımsa) seçenekler kısmında "skip only read content" ya da "don't skip unread content" gibi bir seçenek bulunur, bunu seçtiğinizde ve oyun içinde skip tuşuna bastığınızda daha önce okumadığınız bir noktaya gelene kadar hızla geçer, eğer böyle bir seçenek yoksa, daha uğraştırıcı olan, aralıklarla skip tuşuna basıp çıkan yazılara şöyle bir göz atıp eğer okuduğunuz kısımsa işleme devam etmek yoksa durup okumaya devam etmektir. Ama aynı kısımları tekrar okumak isterseniz o da ayrı tabi, ama ben orda okunmamış kısımlar dururken tahammül edip de aynı kısımları asla tekrar tekrar okumaya dayanamam .

Not: Skip tuşu genelde ctrl'dir. Otomatik skip tuşu da (eğer varsa) tab tuşudur.

Öncelikle gayet güzel bir inceleme olmuş (benimkilerden güzel olmasın ) bizimle paylaştığın için teşekkürler .

İlk olarak ilk eklediğin resimde problem var galiba bende açılmadı ama önemi yok .

İkinci olarak bir sorum var. Bu infinity serileri bibirleriyle bağlantılı mı ya da ne derecede bağlantılı, mesela bazı karakterleri aynı mı yoksa hikayeler birbirinin devamı şeklinde mi?

Son olaraksa bazı görsel romanlarda (özellikle ciddi bir yapımsa) seçenekler kısmında "skip only read content" ya da "don't skip unread content" gibi bir seçenek bulunur, bunu seçtiğinizde ve oyun içinde skip tuşuna bastığınızda daha önce okumadığınız bir noktaya gelene kadar hızla geçer, eğer böyle bir seçenek yoksa, daha uğraştırıcı olan, aralıklarla skip tuşuna basıp çıkan yazılara şöyle bir göz atıp eğer okuduğunuz kısımsa işleme devam etmek yoksa durup okumaya devam etmektir. Ama aynı kısımları tekrar okumak isterseniz o da ayrı tabi, ama ben orda okunmamış kısımlar dururken tahammül edip de aynı kısımları asla tekrar tekrar okumaya dayanamam .

Not: Skip tuşu genelde ctrl'dir. Otomatik skip tuşu da (eğer varsa) tab tuşudur.

Yorumun için teşekkür ederim öncelikle. Düzenle tuşunu bulamadığım için ilk resmi düzeltemedim, zaten oyunun kapak resmi.

Sorunun cevabına gelince, hayır alakaları yok gibi bir şey. İlk oyun Never7 henüz İngilizceye çevrilmedi, o yüzden tam emin olmamakla birlikte Ever17'yle konsept olarak benzerlik dışında ciddi bir alaka yok diye biliyorum. Üçüncü oyun Remember11 ise hem verdiği tad hem hitap ettiği kitle bakımından epey farklı. Sonuçta seriye istediğin oyunu oynayarak başlayabilirsin, karakterler ve konu üçünde de değişik.

Ve de evet, skip opsiyonu ile ilgili dediğin doğru ancak ben o dediğini ilk VN tecrübemde pek farkedemedim. Üstüne "hiç bir şey kaçırmamak lazım" psikolojisi de eklenince okumuştum çoğunu.

Eveeet 2 gün önce görsel romanı tüm rotalarda bitiridim, buraya da bi yorum yapmadan geçmeyim dedim . Şimdi nerden başlasam en ufak fikrim yok, yazacak şey çok, okuyacak millet yok o yüzden mümkün olduğunca kısa tutmaya çalışacaksam da kısa hali bile uzun gelebilir.

Öncelikle kesinlikle güzel bir görsel roman, hem de çok güzel. Vndb'deki puanını kesinlikle hakediyor yani. Bu farkı hikayeyle kazanıyor. Hikayesi şimdiye kadar okuduğum en iyi 2 hikayeden biri (Shrain No Kuni'yle beraber). Öte yandan onun gibi baştan sona istikrarlı bir şekilde gitmese de yine de ilk 4 rotasında da ortalamanın üstünde bir performans sergiliyor bence. Öte yandan 5. rota olan Coco rotası (true rotue) gerçekten muhteşem. Kendinizi okurken "Hadi canım!", "Yok artık!" gibi nidalar koyverirken bulabilirsiniz, abartısız söylüyorum. Tabi önemli bir nokta her ne kadar bazı görsel romanlara hatta belki birçok görsel romana ait fikri bir ya da birkaç rotasında bitirdiğinizde edinebilseniz de bu Ever 17 için kesinlikle geçerli değil, tamamını bitirmeden hiçbir şekilde bir fikre kapılmanızı istemiyorum.

Karmaşık ve ilginç bir görsel roman, iyi ki bol bilim kurgu filmi izlemiş biri olarak gerekli alanlarda bol deneyimi olan ve gerekli alanlara ilgi duyan biriyim. Yine de dikkatli okumanızı ve okurken ayrıntılara ve açıklamalara dikkat etmenizi tavsiye ediyorum. İşin en hayranlık uyandıracak taraflarından biriyse böylesine karmaşık olan ve dallanıp budaklanan bir görsel roman olmasına rağmen plot holes (görsel romanın kendi içinde çelişen ya da tutarsız olan kısımları) yok (tabi bikaç tane açıklanmayan kısım çıkıyor karşınıza ama öyle fazle göze batmayan şeyler ve bi de hikayenin en sonlarına doğru görsel romanın kendisinin bile bilimsel olarak açıklayamadığı bir mucize gerçekleşiyor). Bu kadar karmaşık olması neden bu kadar bu kadar popüler bir görsel romanın hala animesinin yapılmadığını açıklıyor. Yani nasıl animeye dönüştürülebilinir ki? Çünkü bu görsel romanda her rota birbiriyle tamamen bağlantlı, anime uyarlamalarıysa ya tamamen tek bir rotaya odaklanır ya da diğer rotalara şöyle bir değinip yine çoğunlukla bir tanesine odaklanır.

Belki de görsel romanın, haklı olarak, karakterler belli bir yerde kapalı kalıp dışarı çıkamadığı için karamsar ve depresiv bir havası olduğunu düşünebilirsiniz ama biraz da tuhaf olarak kesinlikle böyle bir durum söz konusu değil. Aslında karakterler biraz tatildeymiş gibi bile davranıyor. Son derece komik birkaç sahne var. Görsellik açısından özellikle de çıktığı yılı düşünecek olursanız hiç de fena değil (karakterlerin kulakları biraz kepçe ve kocaman çizilmiş ama). Ses efekleri var ve kaliteli. Seslendirmeler kaliteli. Müziklerse vocal parçalar dışında öyle pek de kayda değer bir müzik olmasa da idare eder. En büyük problem çeviri, çevirirken epey bi batırmışlar diye düşünüyorum, yanlış ve bozuk çeviriler var yani (mesela Urashima Taro'yu Rip Van Winkle olarak çevirmişler ... o kim lan?). Ama yine de okunmayacak kadar da değil.

Son olarak okuyacak arkadaşlara bir oynama sırası tavsiye ediyorum

Tsugumi (bu rota bana biraz Titanik filmini anımsattı) > Sora > Sara (kid'in kişisel geçmişi hakkında bilgi veren rota) > You (true endinge hazırlayan rota)

Bu benim kendi kendime bulduğum sonra yorumları da okurken bir iki yerde daha rastladığım sıra. Bu sıranın önerilmesinin çok basit bir sebebi var öte yandan bunu spoiler vermeden açıklamak mümkün değil. Bu sıraya uymasınız bile hiç değilse Tsugumi ve Sora'yı diğer ikisinden önce yapmanızı tavsiye ediyorum.

Sonuç olarak son derece güzel bir görsel roman ve okumayan ve bilim-kurgudan birazcık olsun bile hoşlanan arkadaşlara tavsiye ediyorum .
http://vndb.org/g1018